آب رهاسازی شده برای هورالعظیم کافی نیست

کرامت حافظی در گفت‌وگو با گشت و گذار اظهار کرد: در خصوص گزارش‌ها یا حتی مطالبات در مورد آب هورالعظیم متأسفانه به جریان مداوم زیستی رود کرخه و حقابه پایدار زیستی هورالعظیم توجه نمی‌شود.

وی افزود: هورالعظیم گنج تالاب‌های خاورمیانه و زیستگاه گونه‌های فراوان تنوع زیستی مانند انواع آبزیان و گونه‌های کنار آبزی هست که زندگی همه آنها وابسته به آب باکیفیت و کمیت مناسب است.

فعال زیست محیطی خوزستان تصریح کرد: متأسفانه برای تأمین آب هورالعظیم این زیستگاه پویا که در هر مترمربع آن انواع میکرو ارگانیسم‌ها و حیات زیست دارد، نه در مطالبه علمی و نه در گزارش دهی پیگیری نمی‌شود.

حافظی با اشاره به لزوم مطالبه صحیح در حوزه آب ادامه داد: مطالبه حقابه زیستی هورالعظیم یعنی آب باکیفیت و در کمیت مناسب به گونه‌ای که حیات تالاب و زیستمندان پویا و سرشار از طراوت باشد.

آب باید دائمی باشد

وی انتقاد کرد: در مطالبات کرخه را فراموش می‌کنند در حالی که خود رود کرخه نیز زیستگاه و خانه گونه‌های مختلف حیات‌وحش است که از آبزیان تا انواع پرندگان و پستانداران در آب و کنار آب زیست می‌کنند؛ لذا آب برای رودخانه کرخه باید جریان دائم داشته و جریان زیستی رودها باید برقرار باشد.

فعال زیست محیطی خوزستان اضافه کرد: قطع این جریان زیستی غلط و جنایت بود و رهاسازی قطره چکانی یا موجی و نه پایدار و مداوم آب برای جریان زیستی کرخه و تأمین حقابه زیستی هورالعظیم کافی نیست؛ گزارش‌ها و درصدهایی که از رطوبت و آبگیری هورالعظیم ارائه شده است، صحیح نیست.

حافظی با طرح این سوال که ارائه گزارش از میزان رطوبت هورالعظیم مضحک است مگر آبزیان در رطوبت زندگی می‌کنند؟ یادآور شد: اینکه گفته شود برخی نقاط هورالعظیم آب به میزان کافی دارد، غلط است چون بخش‌هایی از هورالعظیم که آب دارند، دچار کاهش شدید آب شده‌اند؛ مثلاً چندین متر آب کاهش ارتفاع داشته و این یعنی افزایش حرارت لایه‌های آب و کاهش اکسیژن آب که حتی با وجود آب باعث خفگی آبزیان می‌شود.

وی تأکید کرد: همین‌طور باید پارامترهای زیستی آب مانند غلظت آلاینده‌ها، حرارت سطوح مختلف آب و اکسیژن موجود در آب و پارامترهای دیگر زیستی مناسب باشند؛ بخشی از آب هورالعظیم از فاضلاب و پساب کشاورزی است و آن هم در شرایطی که آب کرخه در هورالعظیم قطع شده باعث افزایش غلظت آلاینده‌ها شده است.

فعال زیست محیطی خوزستان گفت: بخش‌های وسیعی از هورالعظیم نیز به طور کامل خشک شده و هویدا هستند؛ از سوی دیگر آتش‌سوزی‌های مکرر که بیشتر عمدی هستند و توسط صیادان غیرمجاز با شوکر برقی ماهی‌گیری می‌کنند، مضاف بر علل گرمی و تبخیر آب و نابودی زیستمندان هور شده است؛ صیادان غیرمجاز که با برق ماهیگیری می‌کنند برای صید ماهی‌ها که در گودال‌های آب گرفتار شدند و برای خروج آنها از میان نیزار نسبت به آتش زدن نیزارها اقدام می‌کنند و این بهشت تنوع زیستی خاورمیانه را تبدیل به جهنم سوزان می‌کنند.

حافظی بیان کرد: نیروهای حافظ هورالعظیم هم تعداد اندکی دارند و با وجود تلاش‌های آنها باز حضور صیادان متخلف که با شوکر برقی ماهیگیری می‌کنند، فراوان است؛ همچنین هیچ امکانات هوایی اطفای حریق برای این تالاب وسیع که در زمان آتش‌سوزی لازم است، وجود ندارد.

وی با اشاره به اینکه تا زمان بارندگی‌ها حداقل چهار تا پنج ماه وقت باقی‌مانده و نبود جریان زیستی مداوم فاجعه است، یادآور شد: از سوی دیگر حریم بانی وزارت نیرو و فرمانداری‌ها موظف هستند که با هماهنگی نیروی انتظامی نظارت لازم را برای رسیدن آب کافی و لازم به هورالعظیم داشته باشند و از برداشت غیرقانونی آب در طول مسیر جلوگیری کنند.

کشت برنج

فعال زیست محیطی خوزستان اظهار کرد: کشاورزان معترض هستند که چرا کشت برنج در خوزستان ممنوع است اما در اصفهان با آب انتقالی کارون مجاز است؛ این مطلب که در اصفهان هم باید این امر ممنوع باشد مهم است اما به هر حال کاهش بارندگی بوده و از ابتدای سال زراعی گفته شده که کشت برنج در حوضه کرخه خوزستان ممنوع است و دولت باید قانون را رعایت و به کشاورزان نیز توصیه شده بود که برنج‌کاری نداشته باشند و ارقام پر آب در فصل تابستان امسال کشت نشود.

حافظی ادامه داد: در سال‌های تنش آبی همه باید همکاری کنند چون اگر آب هورالعظیم تأمین نشود علاوه بر نابودی گونه‌های حیات‌وحش، اقتصاد هورنشینان که بر نگهداری از گاومیش و صید مجاز ماهی است از بین می‌رود و تالاب بی‌آب به کانون ریزگرد تبدیل می‌شود.

وی بیان کرد: موضوع دیگر ارائه توجیه‌های غلط در مورد هورالعظیم است به طور مثال گفته می‌شود عراق وضع بدی دارد و بخش ایرانی هور مناسب است؛ بنابراین باید توجه داشت که عمده تأمین آب هورالعظیم چه در بخش عراقی و چه بخش ایرانی هر دو از رودخانه کرخه ایران است و این یک زیستگاه واحد و یکپارچه است؛ وضعیت هر دو بخش ایرانی و عراقی فوق بحرانی و فاجعه بار و شریان حیات هم کرخه است.

فعال زیست محیطی خوزستان یادآور شد: کرخه‌ای که در بالادست اسامی متعدد مانند سیمره، کشکان، کهمان، گاماسیاب، گاوشان، زال، کاکارضا و قره سو دارد و روی هر کدام از این سرشاخه‌های کرخه در استان‌های غربی کشور مصارف فراوان جدید کشاورزی، صنعتی و انتقال آب و سدسازی تعریف شده و این شرایط فعلی هورالعظیم ابتدای هویدا شدن فاجعه نابودی کرخه و خوزستان است.

حافظی تأکید کرد: باید اقدام عاجل برای نجات بخشی کرخه از دست مافیای آب داشت چون انتقال آب‌های کارون، دز، کرخه، جلگه خوزستان و تالاب‌های آن را به بزرگ‌ترین کانون ریزگرد تبدیل می‌کند.