سایت زباله شهری میناب مردم را با سونامی بیماری سرطان مواجه می کند

محمد درویش در گفتگو با گشت و گذار در مورد منطقه «دره سورغ» گفت: یکی از مکان‌های زیبا در شهر میناب که برای فعالان محیط زیستی می‌تواند جاذبه داشته باشد منطقه «دره سورغ» است که متأسفانه این نقطه را تبدیل به محل انباشت زباله کرده‌اند.

درویش با بیان اینکه از این بد سلیقه تر چیز دیگری وجود ندارد عنوان کرد: واقعاً شگفت‌انگیز است که چنین گوهر ارزشمند که می‌تواند به عنوان صندوق ارزی پایدار برای مردم میناب و هرمزگان مطرح شود تبدیل به محلی با بود بدو نامطبوع و عفونت شود.

عضو برجسته هیأت علمی مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور با اشاره به اینکه مشاهده شد دام‌ها و حیوانات زیادی در این مکان مشغول به چرا هستند عنوان کرد: این دام‌ها می‌توانند حامل بیماری‌های عفونی و خطرناکی باشند که سلامت انسان‌ها را نیز تهدید کند.

کنشگر برجسته محیط زیست خطاب به مسئولان و متولیان و فعالان محیط زیستی گفت: نگویید که در این شهر کسی حرف شما را نمی‌شنود و کاری از دستتان بر نمی‌آید، بلکه همین شما بودید که در طرح انتقال آب از سد استقلال میناب صدای مردم را به گوش مسئولان رساندید و به نتیجه خوبی هم دست پیدا کردید.

درویش افزود: باید یک بسیج عمومی شکل بگیرد تا چنین عرصه بسیار گسترده‌ای که در آن زباله رها شده هیچ تلاشی برای دفع بهداشتی آن صورت نمی‌گیرد برای همیشه پاکسازی و مشکلش حل شود.

عضو برجسته هیأت علمی مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور اظهار کرد: در فواصلی که باران‌های سیلابی در این مکان شکل می‌گیرد، آب زیادی از این نقطه جاری می‌شود و به دشت‌های کشاورزی و رودخانه شور و شیرین سرازیر و سبب آلودگی شدید آب خواهد شد.

درویش گفت: در این مکان زباله‌های رها شده عفونی و بیمارستانی وجود داشت که استفاده از این آب‌ها افراد زیادی را تحت تأثیر خود قرار داده و آنها را با سونامی بیماری‌های سرطانی مواجه می‌کند.

کنشگر برجسته محیط زیست تصریح کرد: در هیچ جای دنیا در بستر رودخانه محل دفن زباله را تعریف نمی‌کنند حتی اگر آن رودخانه سیلابی باشد.

درویش نسبت به سکوت فرهیختگان و دانشگاهیان شهر میناب در این خصوص بیان داشت: در شهری که این همه دانشگاهی و فرهیخته علمی وجود دارد چگونه در مقابل چنین فاجعه‌ای سکوت کرده‌اند.

درویش گفت: در صورتی که مسئولان جاذبه‌های گردشگری و محیط زیستی را در این مکان فراهم می‌کردند، این مکان می‌توانست مقصد و محلی برای گردشگران در طول شش ماهه از سال باشد.